domingo, 17 de noviembre de 2013

Sequía

Febril y desesperada
en vano persigo un verso.
Lo busco en una mirada,
en la niña enamorada,
en el eterno universo…

Escudriño en mi mente
a la caza de una historia
original, diferente…
A ser posible ocurrente,
que almacene mi memoria.

Pero tan solo hay sequía
en donde ayer, desbocada,
corría mi fantasía
y así, de una noche a otro día,
sigo estancada en la nada.

Maldigo esta gris torpeza,
mi impotencia y el vacío
que se instaló en mi cabeza
mientras mi ingenio bosteza
sumido en puro hastío.

Y mientras tanto aquí sigo
volando a ras de tierra
condenada al cruel castigo
de unas musas que maldigo
por declararme la guerra.

Mas volveré a alzar el vuelo,
con alas de rima y prosa
tocaré de nuevo el cielo
porque se que de este duelo
saldré una vez más, victoriosa.
Safe Creative #1402140150956

33 comentarios:

soledadenelpiano dijo...

Me has dado una alegría inmensa Núria, inmensa.
Esas musas puede que no sean las de antes, el interior cambia. Puede que tardes en concentrarte en lo que quieres expresar, ya sabes entran al vuelo pensamientos revueltos que se mueven como ellos quieren sin dar paso a la concentración.

Esas musas Núria según leo están revoloteando y haciendo unos versos con fuerza con mucha fuerza, y es que al fin y al cabo vas impregnada de ella. Tú prosa me encanta es genial en ella van tus alas.

Núria un enorme abrazo muy fuerte, besos a mogollón.
Tú ya eres victoriosa. Buenas noches.


Núria dijo...

Lo sé, Soledad...se que te alegras por mí. Me consta.
Intento arrancar de nuevo, digamos que vuelvo a dar mis primeros pasitos otra vez...me siento como la primera vez que escribí algo...torpe, imprecisa...pero bueno, algo he hecho.
Es cierto lo que dices...han cambiado cosas y todavía necesito saber canalizarlas y poderlas expresar...espero que poco a poco.
Un millón de gracias por tus palabras de aliento.
Te mando un abrazo de esos que ya sabes...de osos polar... :)
Núria

Evanir dijo...

El amor de Dios es considerado el mair de todos los logros.
así que esta es la mayor fuerza del amor en nuestros corazones.
Y a través de este amor, ponemos nuestra fe y esperanza
en todo lo que planeamos para nuestras vidas.
Como es mi tradición de nueve años para hablar acerca de la fe, la esperanza y
El amor no podría ser diferente hoy en día siempre vuelvo, tengo que ir lejos
habla de amor, fe y esperanza.
Espero que algún día el amor de Dios es el más alto dentro de todos los corazones.
Gracias por su calidez conmigo, gracias por saber que hay un rincón
para mí en tu corazón hermoso.
¿Cuál es su Domingo tremendamente encantadores besos, Evanir.
En el poste izquierdo un regalo para ti.

Núria dijo...

Gracias por tu visita y tus comentarios, Evanir. Que pases un feliz domingo!

Núria

Mª Rosa dijo...


¡¡Vaya sorpresa!! No puedo creerlo, me he pasado por tu blog sin pensar encontrarme esta poesía que refleja y muy bien el porqué de tu retirada todo este tiempo del blog, me alegro mucho Núria, veo que ese manantial empieza a brotar, tienes mucho potencial ahí dentro, me ha gustado mucho la poesía. Te echaba en falta. Un abrazo muy fuerte.

Núria dijo...

Mi queridísima Mª Rosa.

cuanta alegría siento al ver que sigues siendo fiel en tus visitas a este mi abandonado blog...Te lo agradezco de corazón, guapa!
Como puedes ver y ya bien sabes porqué, aquí está medio en ruinas este rincón, aunque voy a intentar recomponerlo poquito a poco. El manantial se secó y parece que, gotita a gotita, vuelve a fluir... Veremos si hay suerte...
Un millón de gracias por tu fidelidad, Mª Rosa. Te mando un montón de besos!

Núria

Tatiana Aguilera dijo...

Mi querida amiga,¡al fin veo luz en tu casita!. Me alegra tanto que retornes a este mundo de historias y de sucesos varios. No te preocupes por esa aparente sequía, que las musas son celosas y un tanto esquivas cuando de ellas nos apartamos un tanto; pero ahora que has retornado y sabedoras ellas que necesitas expresarte, ya verás como las ideas y sueños serán tan o más bellos que cuando comenzaste en este tu espacio virtual.
Desde mi tierra donde la primavera es una delicia, dejo mi abrazo y siempre gran afecto.

Núria dijo...

Gracias, mi queridísima Tatiana, por acercarte a mi polvorienta casita... :)
Confiemos...confiemos en que las musas no se hayan olvidado de donde habito!! Sigo alerta a su llamada, que en cualquier momento se puede producir...
Mil besos y todo mi afecto, amiga!

Núria

Candela Martí dijo...

Hola, noieta!
Si totes les sequeres són com aquesta teva, m'hi apunto ràpid. ¡¡Olé tu arte!!
Una vegada més, felicitar-te pel teu enginy i la teva immensa creativitat (a més en qualsevol tema...).

I una forta abraçada.

Núria dijo...

Benvolguda Candela, gràcies de tot cor pel teu comentari i el teu recolçament en continuar...aquestes muses meves están mig emprenyades, mig de conya...:)

Una abraçada molt gran, maca!
Núria

soledadenelpiano dijo...

Te dejo un beso y un fuerte abrazo amiga.
Claro de esos que rompen.

Núria dijo...

Mi queridísima Soledad.

hoy, que tengo las lagrimillas muy sueltas, ese abrazo que rompe ha hecho que se me salten... :)

Tú tampoco te libras de mi abrazo...uno de esos para ir de urgencias!! :)

Núria

Lola Barea dijo...

¡Ay, mi chiquilla! que alegría me has dado. Querida Nuria, ya no pensaba ponerme en el ordenador, pues estoy en la cocina con mi hija preparando todo para la cena. Mi hija que es peluquera como yo, se ha puesto a cortarle el pelo a mi nieto, pues yo pensé, voy a conectar y saludar a nuestra amiga Pilar, del blog "Pelusón" y antes de irme otra vez a la cocina pensé, voy a saludar a Nuria, y me he llevado una gran alegría. Gracias Nuria, te deseo una Nochebuena bonita y una Navidad aun más. Un fuerte abrazo. Siempre con cariño.
Lola Barea.

Lola Barea dijo...

Tu poema como siempre es una maravilla, precioso amiga, precioso, felicidades, gracias por compartir tus letras.
Feliz año 2014. Otro abrazo para ti.
Lola Barea.

Mª Rosa dijo...

Querida Núria, entro a tu espacio virtual para decirte que me siento muy cerca de ti, sé que estas Navidades serán distintas, pero tienes personas maravillosas a tu lado, disfrútalo Núria.

Un abrazo muy fuerte

Núria dijo...

Mi querida Lola, no te olvidas de mí, a pesar de lo maltratado que tengo a mi blog...te lo agradezco mucho, guapa! Rs un honor tenerte entre mis seguidores que, a pesar de mi ausencia, siguen acordándose...
Te lo agradezco y deseo que este nuevo año te llegue cargado de felicidad y buenos momentos...Yo estoy deseando que termine el 2013 que, para mí, ha sido muy triste.
Un abrazo muy grande, guapetona!
Núria

Núria dijo...

Sí, Maria Rosa...ayer fue un día especialmente triste, donde la ausencia se hizo más palpable y dolorosa. Suerte, como tú dices, de tener cerca a las personas que me quieren y que me dan su apoyo incondicional.
Tú, aún estando lejos, eres una de esas personas.
Un abrazo, guapísima!! Que el nuevo año te colme de buenos momentos!

Núria

Lola Barea dijo...

Mi querida amiga Nuria. Me voy a tomar un descanso en mi blog, y antes quería pasar por aquí para felicitarte por tu blog. Gracias. Que 2014 te sea mejor que el ya pasado.
Un fuerte abrazo amiga, siempre con cariño.
Lola Barea.

Núria dijo...

De nuevo, gracis por tu visita, amiga Lola! También para tí mis mejores deseos para este año!
Con mucho cariño, te mando un gran abrazo!

Núria

Un Colibrí Viajero dijo...

bellisimo hogar de letras un placer pasear por aqui, mis humildes felicitaciones, cordial saludo.

Núria dijo...

Muchas gracias, Colibrí Viajero, por detener tu vuelo en mi casa de letras...
Agradezco tu visita y tus palabras. Sabes que puedes acercarte siempre que lo desees. Será un placer!
Un saludo!
Núria

Carmen dijo...

Hoy te he descubierto Nuria, porque también apareces en el listado de Heptagrama de poesía.
Pues me gustó la que he visto en tu blog. Yo también tengo otro donde a veces, muy de tarde en tarde, cuelgo algo. Si quieres verlo, se titula un pomposo "mispoemarios.blogspot.com", ya sabes, con las tres uves dobles delante.
Te mando un muy cordial saludo...

Núria dijo...

Hola Carmen! Pues agradecida por tu visita y por tu comentario! Será un placer darme una vuelta por tu rincón de poesía, cosa que haré ahora mismo, después de mandarte un cordial saludo!

Núria

Luisa dijo...

Hace tiempo que no sabemos de ti. Espero que estés bien y leerte pronto.
http://malu-ediciones.webnode.es/

Núria dijo...

Mil gracias por tu comentario Luisa! Estoy bien, solo que bastante alejada actualmente de la poesía...
Pero volveré!
Gracias y un saludo!
Núria

Kasioles dijo...

Mi niña ¡qué gran alegría me he llevado al verte!
Estaba repasando las entradas anteriores a la fiesta del pulpo en Carballiño y me he encontrado con un comentario tuyo.
Aún recuerdo aquél poema tuyo que me hizo compararte con Quevedo.
Se te echa de memos, sabes que vales mucho y que estaríamos encantados de darte un fuerte abrazo.
¡Vuelve!
Cariños en el corazón.
Kasioles

Núria dijo...

Ay, mi querida amiga Kasioles...disculpa que no te haya contestado antes, epro ya sabes que Agosto hace siempre de las suyas y nos alborota todo...
Cuanto agradezco tu recuerdo y tu cariño...mira que me emociono y todo al leerte...Voy a hacer lo posible por volver, me encantaría...necesito no estar dispersa de cabeza, que lo estoy, y que mis musas aparezcan de una puñetera vez, que no lo hacen...
Te mando un abrazo muy grande lleno de agradecimiento por tu recuerdo, guapa!
Núria (para tí, la Queveda...)

Kasioles dijo...

No te puedes imaginar la gran alegría que me acabo de llevar al leer tu comentario en mi espacio.
Hay personas que dejan huella y tú eres una de ellas.
Tus musas volverán, tienes cantidad de cualidades para atraerlas.
El escribir a mi manera, ha sido la mejor terapia para afrontar mis penas, de ti he aprendido muchas cosas y he pasado de ser cocinera a imitadora en la forma de componer poemas.
De vez en cuando, salen de mi corazón versos que liberan mi alma y los lanzo al viento en cada una de mis publicaciones.
Y volverás y volveremos a tenerte con nosotros y te abrazaremos para arroparte.
Cariños, de corazón a corazón.
Kasioles

S.A.D.E.FILIAL VILLA MARIA dijo...

Maravilloso poema, la sabia poética vuelve a circular con fuerzas. Brillante, como siempre. Un abrazo

Núria dijo...

Mil gracias, amiga Kasioles! Eres uno de los motivos para volver a reconciliarme con muchas cosas.
Un abrazo muy grande, de corazón.
Núria

Núria dijo...

Muchas gracias, S.A.D.E. Agradezco mucho tu visita y tus palabras.
Un abrazo!

Núria

Lola Barea dijo...

Hola Nuria. Paso a dejarte un saludo y mis mejores deseos. Felices fiestas, amiga. Fuerte abrazo.
Lola Barea.

Núria dijo...

Mil gracias, mi querida Lola! También para tí mis mejores deseos. Felices fiestas, guapa!

Núria